Reklamówka...

    Zima, zima, zima, pada, pada śnieg....
Pamiętacie słowa tej piosenki? 
Kojarzy mi się ona z dzieciństwem, z prawdziwą zimą, z feriami i choć prawie na każde ferie byłam chora, to i tak wspominam je bardzo miło.
Czas wtedy biegł wolniej, śnieg miał smak malinowych lodów, a  sanki? Po co komuś były sanki!  Worek foliowy był rarytasem, albo jeszcze lepiej parciany, wypchany słomą.
 Pamiętam jak kiedyś wracając z religii, trafiłam na górkę gdzie trwały ,,zawody'' na najdłuższy zjazd na REKLAMÓWCE. 
 Pomyślałam sobie, a może i ja spróbuję.
 Poszłam więc na całość, , a reklamówka z zeszytem i katechizmem nabrała mocy wręcz magicznej.
 Pobiłam wszelkie rekordy, gorzej jednak było z powrotem do domu. 
Mój kożuszek  ważył ze 3kg więcej, nogi osłabły, reklamówka  zaś straciła magiczną moc. Swoim wyglądem w niczym nie przypominała worka. A zeszyt? Lepiej nie pytajcie, nadawał się tylko do przepisania.  Ale co tam, byłam wtedy mistrzynią i mimo,
że całą tą przygodę odchorowałam i nieźle w domu oberwałam to zabawa była przednia. Dzisiaj jak tamtędy przechodzę, uśmiecham się pod nosem, a gdy zamknę oczy to nadal słyszę te dziecięce śmiechy i krzyki:
 teraz ja, ja ....
     Zima jednak zmieniła swoje oblicze.
Mimo, że za oknem pięknie prószy, to ja i tak wolę siedzieć w domu w ciepłych kapciach, z kubkiem gorącej herbaty albo pysznej czekolady.
 Widząc dzieci na sankach, przypomniałam sobie o moich feriach, ale teraz już czas zmienić temat, więc moje Lale będą na tapecie.
 Zimowe czapki, wełniane rajstopki i bardzo ciepłe sweterki, to tak teraz chodzą dziewczyny ubrane.
Lilka

 Kaja

 

Nie będę już dzisiaj przynudzać myślę, że i tak zajęłam Wam wystarczająco dużo czasu.

Grzecznie się z Wami pożegnam i gorąco zachęcę na niedzielny spacer z Waszymi pociechami. 

Nie zapomnijcie jednak o reklamówce, zawsze może się przydać.  

Pozdrawiam Was serdecznie.

Ania.