Mery...

   Za oknem szaro i buro, śnieżek wprawdzie od czasu do czasu poprószy, ale co z tego jak za chwilę znowu popada ta okropna mżawka która sprawia, że biały puch zamienia się w szarą zmarzlinę. Kolejne buty przemoczone, aż strach z domu wychodzić i może będę tego żałować co teraz powiem, ale naprawdę chcę mrozu i prawdziwej zimy.
 Marzy mi się widok drzew w białych śnieżnych czapach, gdy ich konary uginają się pod ciężarem białego puchu, pięknie wtedy prezentują się nasze Bieszczady.
   Gdy wiosna zaś budzi się do życia, wszystko przybiera barwy soczystej zieleni, ale na takie widoki to musimy jeszcze poczekać.
Kolor zielony, jak wszystkie inne kolory ma swoje różne odcienie, ale gdyby przyszło mi wybrać ten mój ulubiony odcień, to stawiam na limonkę. I w takim to właśnie kolorze, kolorze limonki moja Mery ma uszytą sukienkę.  Czy zdjęcia oddadzą prawdziwy kolor  tej sukienki? Nie jestem tego pewna, bo zrobienie dobrych zdjęć przy takiej pogodzie graniczy z cudem.
Oto moja Mery z Tajemniczego Ogrodu...

 

 I mimo, że kolor zielony nie zalicza się do moich ulubionych, to Mery skradła moje serce.

A może z nami zostanie? Kto wie....

Pozdrawiam Was serdecznie, dziękuję bardzo za przemiłe komentarze, dzięki nim urosłam chyba do nieba.

Dziękuję ,że ze mną jesteście.

 To dzięki Wam mój Tajemniczy Ogród żyje.

Ania.